Αστεροειδείς και ζωή
Σε πρόσφατη δημοσίευσή τους [1], Τσέχοι ερευνητές προτείνουν μια εναλλακτική θεωρία, σύμφωνα με την οποία τα βασικά συστατικά του RNA θα μπορούσαν να είχαν δημιουργηθεί κατά την πρόσκρουσης στην επιφάνεια της γης ενός αστεροειδή. Οι ερευνητές, προσομοίωσαν τις συνθήκες μιας τέτοιας πρόσκρουσης χρησιμοποιώντας ένα λέιζερ πολύ υψηλής ισχύος με το οποίο βομβάρδισαν ένα υγρό μείγμα που περιείχε μεταξύ άλλων μια ουσία, το μεθαναμίδιο. Οι ερευνητές ισχυρίζονται ότι ενδέχεται το μεθαναμίδιο να ήταν μια συχνά απαντώμενη ουσία στην επιφάνεια της νεογέννητης Γης.
Το υγρό μείγμα χτυπήθηκε από την δέσμη λέιζερ για ένα τρίτο του νανοδευτερολέπτου, δημιουργώντας ακραίες πιέσεις και θερμοκρασίες άνω των 4.200 βαθμών Κελσίου. Ο φωτεινός παλμός προκάλεσε επίσης την εκπομπή υπεριώδους ακτινοβολίας και ακτίνων Χ, όπως θα περίμενε κανείς να συμβεί τη στιγμή μιας κοσμικής πρόσκρουσης. Στη συνέχεια, χημικές αναλύσεις του μείγματος έδειξαν ότι οι παραπάνω ακραίες συνθήκες συνέβαλαν στο σχηματισμό τόσο απλών ενώσεων, όπως π.χ. η αμμωνία και το μονοξείδιο του άνθρακα, όσο και τεσσάρων RNA βάσεων: αδενίνη, γουανίνη, κυτοσίνη και ουρακίλη.
Βασιζόμενοι στα ανωτέρω ευρήματα, οι ερευνητές προτείνουν την εξής θεωρία: πριν από περίπου 4 δισεκατομμύρια χρόνια, η νεογέννητη Γη επλήγη από μια ισχυρή βροχή αστεροειδών, φαινόμενο που οι αστρονόμοι αποκαλούν «Όψιμος Μεγάλος Βομβαρδισμός». Κατά τη διάρκεια του φαινομένου αυτού, δημιουργούνται δύο ενδεχόμενα: είτε καταστροφή κάποιων μορφών ζωής, είτε η δημιουργία νέων μέσω του ανωτέρω μηχανισμού.
